Bu kelimenin değerini bu sene anladım...
Çok değerliymiş farketmemişim.
Tabi ihtiyaç olmamıştı! Niye olsun ki di mi?
Ne güzel yaşıyorduk aklıma bile gelmiyordu "Ölüm"!!!
Gelse bile ölüm beni hiç korkutmuyor zaten,beni üzen, geride kalanların feryatları,yaşananların görüntüsü!Sevginin yok edilişini izlemek !
Daha önce "Sevgiyle kalın", "Hoşçakalın" "Görüşürüz" gibi kelimeleri çok kullanırdım.
Şimdi kullanmaya mecalim bile Yok !
Tabi o zamanlar Ölüm bu kadar burnumun dibinde hissettirmiyordu kendini.
Herkesi her an kaybedebileceğim hissiyle yaşamıyordum!
Ne yazık ki son bir senedir, insan olarak ne kadar bilinçli olursam olayım,profesyonel olarak duygularımı yönetme yeteneğim ne kadar yüksek olursa olsun üstesinden gelemediğim bir "Duygu" ile yaşamak zorundayım!
Bu ülkede yaşadıklarımız taş olsak patlayacağımız cinsten!
Kaybetme korkusu ve ölüm kaygısı üzerimize zorla yapıştı !
Ruhum acı çekiyor!
Sevgim yetersiz kalıyormuş gibi!
Yaşananları dönüştürmek için pozitif güce ihtiyacımız var...
Sevgiye ihtiyacımız var...
Sağlıklı olmaya ihtiyacımız var...
Sağ olmaya ihtiyacımız var...
Bu sebeple hepiniz "SAĞ OLUN"
Sevgiyle kalın
Gülsemin Demir