5 yıl öncesinden gelen yazı: Semaver üstelik çift demlik

Ne beklediğinizi bilmiyorum ama bu yazıyı sonuna kadar da okusanız hiç bir yerinde edebiyata rastlamayacağınızı taahhüt ederim.

Yazıda yalnızca orantısız gerçekler bir de kimliği belirsiz müteahhitler yer almaktadır.

İzdiham’da şiir ve yazılarda aradığınız dize veya altını çizeceğiniz cümleleri bulabilirsiniz ama burada sadece gıybet ve siz varsınız!

Lütfen kredi ile otomobil alanlar, bayram kahvaltısını kaynanasında yapanlar, orucu İtalya’ya kadar yiyenler, tek taraflı nişanlananlar, vakıftan ticarete atılanlar, cimriler ve muhasebecilerine kendini sevdiremeyenler ile empati kurmadan yazıyı okumayın.

TAM 37 YILIMI ALDI

Ne kadar iyi öykü yazdığınızın bir önemi yok aslında. Ya da şiirinizin kimleri aşık ettiğinin çetelesini tutmak da yersiz! Sözlerinizin etkileyici olması, belagat ve hitabetiniz de sizi aldatmasın.

Uzaklara dalıp duygu dünyanızdan dökülen Facebook ve Twitter aforizmalarınızı kimselerin umursadığını sanmayın!

Ayıla bayıla dinlediğiniz şarkı ve türkülerde kendinizden geçmelerinizi de bu saydıklarımın üzerine koyun.

Hatta Münir Özkul rollerinden etkileyici sahnelerin cümlelerini de bir araya getirseniz nafile!

Uğraşmayın! Daha mühimini bulamazsınız.

Bunu anlamak tam 37 yılımı aldı.

ÖZÜR

Dile kolay, tam 37 yıl!

Gecikmiş olduğum için önce sizden, sonra teravihe durmuş müminlerden, halı sahayı bekleyen kamu spotu tiplilerden, evladını başarıya koşmuş 3 dil bilen velilerden, otomatik vites aracı olanlardan, telefonda hazır cevaplardan, evlenince dostlarla irtibatı kesenlerden, “bio”sunda VPN yazanlardan, iftar sofrasına mangal duasıyla giden yaz okulu öğrencilerinden, hayatına giren her kadına aşık olanlardan, bedelli taksitini sürekli yapılandıranlardan, 500T hattındaki halk otobüsü şoförlerinden, Malatyalılardan, Yozgatlılardan makamı misafire kapalı müdürlerden ve de müteahhitlerden özür dilerim.

Kendime fazlasıyla kızgınım. İki çay arasında geçen ömrümde bardağıma atmadığım her bir kesme, toz ve esmer şekeri biriktirmediğim için tek tek pişmanım.

Kendimi her seferinde kalabalık masalarda çay paralarını ödüyormuşçasına berbat hissettiğimi de söylemeliyim.

37 yıllık hezimeti anlatacak cümleleri bulmakta zorlanıyorum. Kendimi çimentosuna deniz kumu katılmış, 12 milimlik demiri çalınmış inşaatlar kadar bitkin hissediyorum.

İhalelerde iltimas geçilmemiş, Rizeli komşu müteahhite yenilmiş kadar da canımın sıkıldığını da itiraf etmeliyim.

Eğer bu dünyada kayda değer bir şey varsa o da ancak “Semaver”dir!

Sakın ha! Boş verip geçmeyin!

Semaver öngöremeyeceğiniz kadar mühim bir meseledir.

Semaver:

OGS gişelerinden kaçak geçmişçesine yarınımı düşünmeyen taraflarımı oturmuş bir bir kınarken buluyorum kendimi.

Şimdi tenis kortlarında fileye takılmış toplardan sorumluymuşçasına bir ciddiyetle hayatımı sorguluyorum.

Ne Mardin Kapısı, ne Karaköprü ne de Kırklar Dağının Düzü'nü düzen TOKİ müteahhitleriyle ölçülmez pişmanlığım.

“Keşke” diyorum “Semaver”in kıymetini çok daha önceden anlasaydım.

Daha yeni yeni anlıyorum.

Semaver demek; amca demek, teyze demek, enişte, hala demek, komşun demek.

Poloraid (şipşak) makinelerin albümündeki akrabaların size akşam oturmasına gece yarılarına kadar gelmesi demek.

Evlilik programlarından gözüne eş kestirmek, iftar ve sahurda yapılan TV programlarından en saçma soruları sormak demek .

Yabancı gelinin sempatik Türkçesini despot kaynanaya yaranmak için kullanması demek.

Patlayana kadar yediğin yemeğin hazmını, çaydan beklemek demek!

Yaz kış duvar dibinde oturup karbonatlı çayları içerken “Abi şimdi n’apcaz, Allah’ını seversen” sorusunu hayatın merkezine koymak demek.

Hiç birikmişin yokken başka bir semte yerleşmek, yeni alınmış otomobiline “Bir hayırlı olsun demedi” diye şaşırmak demek.

Roma’ya kadar gidip Papa ile iftar yapmak, Cuma’yı Vatikan’da kılmak demek.

Açık trafikte Üsküdar’a 20 dakikada gideceğini bilirken 3 aydır hiç uğrayamamak demek.

Duygularımı tarif etmekte zorlanıyorum.

İftar için yüzde 30 grup indirimi yapılmış sofralara dört gözle beklenip 365 gün bir tarafa fazladan 6 saat reklam verilmemiş gibi buruk hissediyorum.

Çay ocaklarını zengin ederken her gelenin hesabını ödeyen gibi saf taraflarımı düşünürken buluyorum kendimi.

Ey sevgili okur, bu saydıklarım bir tarafa, semaverin bakır ve çift demlik olmasından hiç ama hiç bahsetmiyorum.

Perişan oldum mahvetti beni, bunu semaverden ummazdım!

Şimdi şiirlerdeki aşklar semaver, acılar çift demlik.

Yazılardaki anafikir semaver benzetmeler çift demlik.

Metrobüsler semaver yolcuları çift demlik; azınlıklar semaver, küfürcü İslamcılar çift demlik.

Müteahhitlik semaver ihaleye fesat çift demlik.

Tüm mantıklar semaver saçmalamak çift demlik.

İzdiham semaver diğer dergiler çift demlik.

İzdihamdaki yazılar semaver bu yazı çift demlik.

Ah semaver ah mahvettin gençliğimizi!

Yazıyı okuyup hala anlamayanlarınız için yaklaşık 79 satır yukarıda semaver var üstelik çift demlik.

*Editör Notu: Bu yazı tam bundan 5 yıl önce İzdiham Dergisi için kaleme alınmıştı. Bu vesileyle bizi dünyada tek başımıza bırakan dostum Bülent Parlak'ı da rahmetle anıyorum. *