Anneler de Yolcudur
Hikayenin başladığı yerdir anne! Bir kadının bedeninde bu aleme doğarız hepimiz. Ve sonra özgürleşme yolunda düşe kalka ilerleriz.
Kimi anneyi sever, kimi anneliği sever. Kimi adeta tapar, kimi kızar, küser, affedemez. Aslında hayatla kurduğumuz ilk bağ, sonranın da mayası gibidir.
İnsan, daha anne karnındayken talep etmeye başlar. Doğar, bu talep devam eder. Bakımı, beslenmesi, hastalığı, sağlığı, üstübaşı, konuşması, ilgisi, bilgisi, okulu, arkadaşlığı, bir çok ilkleri…hep anneyle deneyimlenir.
Bazen, anne dışında diğer aile fertleri ya da bambaşka birileri de büyütmüş olabilir. Kimin bakımı, ilgisi, şefkati ya da öfkesi varsa mayamızda, onunla büyürüz içimizde. Herkes doğurulmuştur ama doğurmadan da annelik vasfı taşıyan nice güzel can vardır. Merhametiyle sevgisini katık eden nice can 💜
Hayat, bazen bizim istediğimiz gibi olmaz. Keşke annem şöyle…. olsaydı ya da …. böyle olsaydı desek de olanın ve olmayanın hikmetini zamanla anlarız.
Bizim için eksik görünse de, gerçek şudur; anne genelde elinden ne geliyorsa onu bildiği şekilde verendir. Hepimiz annelerimizin ya da anne yerine bizi büyütenlerin doğru bildiğiyle büyütüldük. O zamanki şartları şimdi değerlendirmek ne kadar kolay görünse de, doğru mudur? Değildir.
Seanslarda bir anne çalışmasında bir çok sorunun nasıl hallolduğunu gördükçe, anne ile olan bağın da önemini her defasında bir kez daha anlıyorum.
Anneme duyduğum sevgiyle karışık öfkenin pişmanlığı boynuma kravat oldu yıllarca. Onu bu kadar erken kaybedeceğimi bilmiyordum. Bilseydim yolum da yolculuğum da farklı olurdu. En azından onunla daha fazla anı paylaşırdım. Uzak görünen her şey, hiç olmadığı kadar yakındı artık.
Anneme yansıyan o öfkeyi, aslında ben içerde kendime duyuyormuşum. Fark ettikçe özgürleşmem de kolaylaştı.🙏
Anne, yapabildiği ya da yapamadığıyla ölçülmez! Anneye hesap yapılmaz. Anneye borçlu ya da ondan alacaklı hissedilmez. Sen, bunları okuyorsan henüz hayattasın ve beğenmediğin her ne varsa düzenleyebilirsin demektir. Önce hissettiklerinden özgürleşerek, kendi yolculuğuna odaklan ve annenin de burada bir yolcu olduğunu hep hatırla.🎗
Her anne ayrı bir renk, her çocuk farklı bir renk ! Anne ne renkti, çocuk hangi renkte olmayı seçti? Farklılıklarla gelişen süreç, farkındalıkla dengelenir. Öfkeli mutsuz kadınlar, yine de anneliğin hakkını vermeye çalışırlar.
Evet anneler de yolcudur. Yolu kendince yürümüş, kendince feda ettiklerinden belki de hiç kâr etmemiş ama kâr amacı da gütmemiş bir yolcudur. Bir annenin en büyük kârı, evladının sağlıkla mutlulukla gülümseyen yüzünde bir tebessümünde olabilmektir.
Her şey bir yana ben anne olmayı seviyorum. Annelik hiç bitmeyen, hep var olan sonsuz bir haldir. Mükemmel anne yoktur. Zira bu alemde mükemmel olan sadece Allah’tır. Ama annelik de kutsaldır. Nasib eden Allah’a şükürler olsun.🙏
#bütünselyaşamkoçuşerifeçetin
Ekleme Tarihi: 11 May 2025 23:41
