Çok uzun bir aradan sonra ilk kez Beşiktaş’ı istenen 11’i ile gördük. Kabul bu halinde bile Gökhan gönül eksikti ama kim Adriano’nun onun açığını kapatmadığını söyleyebilir ki?
Kısacası kalede Fabri, defansta Adriano, Pepe, Tosic ve Caner, göbekte Atiba, Medel kanatlarda Babal, Q7 onların hemen önünde Talisca ve ileri uçta Negredo uzun süredir görmek istediğimiz takımın %95’i olarak sahadaydı. Maçın hemen başında Beşiktaş’ın sol kanattan taşıdığı topun Babel ustanın ayağından çıkarak ağlarla buluşması keyifli bir maç olacağının habercisi gibiydi. Bu arada Negredo’nun enfes ters koşusunu atlamayalım. Babel ve Caner ortaklığı Beşiktaş’ın sol kanadı otoban gibi kullanmasını sağladı. İleride bu kadar başarılı işler yapan ikili defansta ise hayli aksadı doğrusu. Akhisar ilk yarıda bulduğu hemen tüm pozisyonları sağ kanadından elde etti.
Solda işler böyle kafa karıştırırken sağda da pek farklı değildi. Q7 maçın 30’uncu dakikasında yürekleri ağza getirse de sunduğu resitalle bizleri büyülemeyi başardı. Ancak defansif anlamda yine beklenen desteği vermeyen Q7 bölgenin yabancısı Adriano’yu yalnız bırakınca Beşiktaş’ın kanatları defansif anlamda zayıf kaldı. Ama ileride o kadar iyi iş çıkardılar ki insan eleştirmeye utanıyor.
Ayrıca ileri uçta oynayan Negredo sadece gol attığı için değil ama gerçekten yüreğini koyarak oynadığı için övgüyü hak ediyordu. Defansta Pepe, Tosic yine döktürürken Fabri’nin çıkarttığı toplar takdire şayandı. Ancak Talisca biraz durgun göründü. Aslında bunun nedeni Beşiktaş’ı çok da iyi analiz edemeyen Okan Buruk’tu diyebiliriz. Zira Talisca’yı durdurunca Beşiktaş’ın el frenini çekeceğini düşünmüş. Belki geçen haftaya kadar haklıydı ama bu hafta Q7 vardı ve Beşiktaş o varken kimse kusura bakmasın Talisca falan dinlemiyor.
Hatasıyla sevabıyla Beşiktaş ligin sonu yaklaştıkça güzel oyunu ile damaklarımızda eşsiz bir lezzet bırakır oldu. Korkarım şampiyon olsun ya da olmasın yaz döneminde bu maçları çok özleyeceğiz.
Ekleme Tarihi: 14 Nis 2018 14:52
