Türkiye uyanıyor!
Bugün görünmedi sanılan, görülmeyince de bilinmediği sanılan hususlarla yüzleşiyoruz.
Bugün görünmedi sanılan, görülmeyince de bilinmediği sanılan hususlarla yüzleşiyoruz. Herkes kendine yakışanı yapar derken, bu kadar yakışıksız şeyler de beklemiyorduk!
Her birimizin hayatında sevdiklerimiz ve daha az sevdiklerimiz var. Bir de artık eskisi kadar değerli olmayanlar var. Ve bizim de bazılarının hayatında eskisi kadar değerimiz olmayabiliyor.
Buraya kadar hepsi normal, olabilir.
Peki sevmiyormuş, hatta düşmanmış gibi görünüp de arka planda işbirliğinde olmak nasıl bir tablo çizer ?
Bir kere dürüst değil! Etik değil! Hele bunun için başka bir yerden talimat alınıyor ve üzerine bir de fonlanıyorsa???
Aaaa bak şimdi işin rengi değişti. Ee bunlar düşman değil miydi?
Hatta biz de biraz taraf değil miydik?
Hatta hatta taraflar olarak kendi aramızda da biraz tartışıyorduk. Bazılarımız kanlı bıçaklı oluyordu. Küsüyorduk, bölünüyor, parçalanıyorduk!
Aman Allahım biz ne yapıyorduk?
Film izler gibi bunları izlerken, bizi de bambaşka yerlerden izliyorlarmış. Film içinde film✨ Truman shov !
Çok üzgünüm. Yıllardır bir tiyatronun içinde bilmeden rol almışım. Taraf olmuşum.
Oysa ne derler ;
TARAF OLAN BERTARAF OLUR!
Önümde dövüşenler, benim öfkemi, kinimi, nefretimi besleyip tazelerken arkada sevişiyorlarmış. Rolünü iyi oynadın seni tebrik ederim derken, sen de başarılıydın dostum diyerek, birbirlerini kutluyorlarmış.
Neyse şaşırmıyoruz artık!
ARKA PLANDA SEVİŞMEK...
Şaşırma kontenjanımız ziyadesiyle doldu. Şimdi uyanmak için, kendi içimizde yıkmamız gereken tabularımız, katılıklarımız var. Taraf olduğumuz yerler, yeniden revize edilecek.
Dernekler, siyasi partiler, futbol takımları, izm’ler, doğru bilerek inandığımız hemen her şeye yeniden bakıyoruz.
Önümüzdeki savaşa da, sevişe de mesafeliyiz.
Vakti şimdi olan bu uyanışın bizi hayatın girdabından kurtarması da cabası! Kimsenin göründüğü gibi olmadığına, hatta kendimizin de içimizdeki bambaşka bir benle tanışmasına izin vererek bu zan imparatorluğundan yavaşça geçiş yapıyoruz.
Sevişmekle dövüşmek arası bir yer var. Her birimizin içsel merkezimizde, denge prensibiyle yol alırken kâh dövüşür kâh sevişiriz. Bazen tam merkeze gelmek için merkezden uzaklaşabiliriz de! Bunların hepsi hepimiz için mümkün. 🙏
Dengede olan dürüsttür. Sevişi de savaşı da yormaz, kandırmaz. İçerde nasılsa dışarda da görülür. Bu denge, kabulün arkadaşı, huzurun zevcesidir.😉
Kimseyi değiştiremeyeceğinin kabulüyle kendi merkezinde, kendini bilmeyi öğrenmiştir. Kendini bilenin rabbini bildiğine şimdi uyanmıştır.
Uyanışımız görünür olsun.🙏